ประกอบไปด้วยตอน
- แม่นกขมิ้น (เที่ยวเพชรบุรี)
- ล่องหน ตอน ๑
- ล่องหน ตอน ๒
พล และนิกร ถือเป็น “ลูกผู้ดี” โดยแท้ มีพ่อเป็นพระยามีแม่เป็นคุณหญิง ไม่ใช่เพียงเชื้อเถาเหล่ากอเป็น “ผู้ดี” เท่านั้นแต่ยัง “มีสตางค์” ด้วยจากธุระกิจและทรัพย์สินผลประโยชน์ที่สะสมไว้แตาครั้งบรรพบุรุษ ส่วนกิมหงวนหรือเสี่ยหงวนนั้น เป็นคนจีนรุ่นแรกๆ ที่เกิดในประเทศไทย แม้เทือกเถาเหล่ากอจะมาจากซัวเถา แต่เตื่ยของกิมหงวนคือเถ้าแก่กิมเบ๊นั้นก็เป็นคหบดีที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศไทย รวยขนาดที่ว่าเอาธนบัตรใบละร้อยบาทมามวนบุหรี่สูบเล่นได้ก็แล้วกัน-ร้อยบาทในสมัยที่เสมียนพนักงานห้างร้านที่ถือเป็นคนชั้นกลางนั้นมีเงินเดือนเริ่มต้นเพียงสี่สิบบาทเท่านั้น (อ้างอิงจสดตอน “กลัวเมีย”) ส่วนในยุคต่อมาที่อาจจะถือเป็นยุค “สี่สหาย” นั้น ก็ได้รวม ดร.ดิเรกซึ่งเป็นทั้งนายแพทย์และนักวิทยาศาสตร์ สำเร็จการศึกษามาจากอ๊อกซฟอร์ด ประเทศอังกฤษ พระยาปัจจนึกพินาศ (อู๊ด ศิริสวัสดิ์) เจ้าคุณพานทอง พลโททหารบกนอกราชการผู้เป็นพ่อตาของนิกร และปิดท้ายด้วยคนรับใช้ของคณะ “อ้ายแห้ว” นายแห้ว โหระพากุล
นวนิยายอายุร่วมแปดสิบปีที่ได้รับการยกย่องเป็นหนังสือหนึ่งในร้อยเล่มที่คนไทยควรได้อ่านนี้ เป็น “หัสนิยาย” ซึ่งหมายถึงเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อความสนุกสนานเป็นสำคัญ เนื้อเรื่องแต่ละตอนจบในตัว ยกเว้นแต่ในช่วงแรกๆ และบางตอนที่เป็นการวางโครงเรื่องหลัก ฉาก และความสัมพันธ์ของละครเท่านั้นที่จะมีความต่อเนื่องกัน โครงเรื่องหลักที่ว่านั้นก็ไม่มีอะไรไปกว่าเรื่องราวตลกชวนหัวเราะและตื่นเต้นน่าติดตามของคณะมิตรสหายที่มีตัวเอกหลักเป็นกระทาชายสามคน คือ พล พัชราภรณ์ นิกร การุณวงศ์ และ กิมหงวน ไทยแท้