“….หลักสำคัญว่าต้องมีน้ำบริโภค น้ำใช้เพื่อการเพาะปลูก
เพราะว่าชีวิตอยู่ที่นั่นถ้ามีคนอยู่ได้ ถ้าไม่มีน้ำคนอยู่ไม่ได้
ไม่มีไฟฟ้าคนอยู่ได้ แต่ถ้ามีไฟฟ้า ไม่มีน้ำคนอยู่ไม่ได้…”
(พระราชดำรัสเมื่อวันที่ ๑๗ มีนาคม ๒๕๒๙ ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน)
จากพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช
แสดงให้พสกนิกรได้ตระหนักว่า ทรัพยากรน้ำมีความสำคัญยิ่งต่อการดำรงชีวิต
แต่ในปัจจุบัน แหล่งน้ำตามธรรมชาติในประเทศไทยกำลังเผชิญมรสุมทั้งปัญหาน้ำเน่าเสีย
มีสารพิษเจอปน ตื้นเขิน จนไม่สามารถนำมาใช้อุปโภคและบริโภคได้
ดังนั้น จึงเป็นหน้าที่ของทุกคนในประเทศที่ต้องรับรู้ถึงวิกฤตการณ์
เกี่ยวกับแหล่งน้ำที่เรากำลังเผชิญ ศึกษาถึงสาเหตุ เรียนรู้วิธีแก้ไข
และลงมือลงแรง ช่วยกันฟื้นฟู อนุรักษ์ และพัฒนาแหล่งน้ำธรรมชาติที่มีอยู่
ให้กลับมาอุดมสมบูรณ์ และมีคุณภาพดังเช่นที่เคยเป็นมาในอดีต