กระเช้าสีดา

“เธอ” สาวน้อยที่เติบโตขึ้นมาในบ้านของเขา
เติบโตขึ้นมาในฐานะ “เด็กในบ้าน”
และ “เขา” ผู้อยู่ในฐานะผู้ปกครองของเธอ…
เธอไม่รู้ว่าเธอเริ่มประทับใจ
และกลายเป็นลุ่มหลงรักใคร่ “ผู้ปกครอง” ของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่
รู้เพียงแต่ว่า ภายใต้ชายคาบ้านของเขา
และภายในซอกหลืบของหัวใจเธอ มันร้อนเร่าและทุรนทุราย…
และวันนี้ เธอเติบโต สวยสดงดงามและเฉิดฉาย
ประดุจ “กระเช้าสีดา” ที่สวยสดงดงามอยู่บนไม้ใหญ่ที่ร่มรื่น
สะพรั่งด้วยดอกราวกับไม้พันธุ์ดี สู้แดด สู้ฝน
สู้อดทนได้แม้กระทั่งการถูกทอดทิ้งเฉยเมย
แต่บนความทระนงองอาจนี้ เราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า
กระเช้าสีดา… เป็นเพียงกาฝาก…
กาฝากที่เจริญเติบโตได้แม้บน “ซาก” ที่เคยให้พักพิง!