“มณีมรณะ” เป็นนวนิยายอีกแนวหนึ่งของชูวงศ์ ฉายะจินดา ที่สนุกเทียบเท่านวนิยายโรแมนติกอันสร้างชื่อเสียงให้ผู้ประพันธ์จนเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง
แหวนแก้วมณีมุกดาที่เต็มไปด้วยความลึกลับดำมืด เป็นที่หวาดสยองของผู้ได้ยึดครอง สิ่งลี้ลับที่ครอบงำใจคนจนฉุดให้ดิ่งต่ำด้วยกิเลสตัณหาอันเป็นพื้นในใจบุคคลนั้นอยู่ก่อน อำนาจของแหวนที่ใครก็ตามแต่ เมื่อตกอยู่ใต้อิทธิพลของมันแล้ว ย่อมยากแก่การรั้งใจให้คืนกลับ หรือหลีกหนีให้พ้นอันตรายได้ง่ายๆ
นิยายลึกลับเรื่องนี้แฝงไว้ด้วยจุดเด่น อันเป็นกระจกเงาสะท้อนให้เห็นถึงอิทธิอำนาจของอุปกิเลสอย่างชัดแจ้ง ทำให้ต้องเพ่งมองอย่างพินิจจนเห็นว่ามนุษย์เราควรรู้แจ้งจากภายในเป็นสำคัญ รู้ตัวและรู้กาละในทุกอิริยาบถ เข้าใจจริตนิสัยรวมถึงธรรมชาติในตัวตนอยู่เป็นนิจ และรู้ทันเท่าๆ ให้ยอมรับความเป็นจริงอย่างไม่หวั่นไหวในใจ มีความแนวแน่ตั้งมั่นในกุศลจิต หลีกพ้นจากความอกุศลทุกชนิด เพื่อห่างจากปัญหาอันจะทำให้ใจหมองมัว ขจัดสิ่งชั่วร้ายไม่ให้มีโอกาสสัมผัสใจหรือกายของตนได้
ผู้ซึ่งคิดดีทำดีแล้ว แม้มีเคราะห์โศกทุกข์ใจมากรายกล้ำบ้าง ไม่นานสิ่งเหล่านั้นก็เสื่อมสลายหายไปได้ ไม่วิบัติขุ่นมัวเหมือนผู้คิดชั่วมากกิเลสและโลภโมโทสัน ที่เหตุร้ายๆ นั้นรังแต่จะนำมาซึ่งภัย และหายนะมาสู่ผู้กระทำอย่างแน่นอน
: ชูวงศ์ ฉายะจินดา