“ตัวละครที่สร้างความประทับใจให้กับผู้อ่าน กลิ่นกาสะลอง ตลอดจนผู้ชมฉบับละครโทรทัศน์คือ บัวเกี่ยง กามเทพตัวน้อย ที่คอยช่วยเหลือ หมอทรัพย์ และกาสะลอง
เมื่อทั้งสามคนวางแผนหนีไปกรุงเทพฯ ด้วยกัน แต่มีเหตุพลิกผันให้บัวเกี่ยงต้องนั่งรถไฟไปคนเดียว จากนั้นก็ไม่มีใครรู้ว่าชีวิตบัวเกี้ยงจะเป็นอย่างไรต่อ มีบทบาทอีกทีตอนแก่ เป็น คุณย่าของพิมพ์พิศา แล้ว
คําถามที่ข้าพเจ้าได้รับมากที่สุดคือ ชีวิตบัวเกี่ยงเป็นอย่างไรเมื่อต้องผจญภัยเพียงลำพังในกรุงเทพฯ และตามมาด้วยการเชียร์ให้เล่าชีวิตของบัวเกี่ยงเป็นอีกเรื่องหนึ่ง…
ผู้อ่านรู้ชีวิตวัยเด็กและวัยชราของบัวเกี่ยงแล้ว และยังรู้อีกว่าจากเด็กกําพร้าสามารถเป็นหมอได้สมความตั้งใจ วิมานใยบัว จึงเป็นการเล่าเรื่องตรงกลางที่ขาดหายไปนี้ให้สมบูรณ์
นับเป็นความโชคดีของผู้เขียน ที่ระยะเวลาของเรื่องเป็นช่วงที่การแพทย์แผนปัจจุบันกําลังพัฒนา จึงตั้งใจว่าจะเล่าชีวิตของบัวเกี่ยง โดยมีพัฒนาการด้านสาธารณสุของไทยเป็นฉากหลัง การสืบค้นข้อมูลด้านการแพทย์และสาธารณสุขไทย ทำให้พบเรื่องน่าสนใจมากมาย ทั้งเหตุการณ์และตัวบุคคล ข้าพเจ้าจึงหยิบมาคลุกเคล้าเล่าผสมไปในเรื่องให้ได้รับทั้งความรู้และความบันเทิง”
: เนียรปาตี