...ทุกสิ่งในอดีตไหลพรูมาสู่ปัจจุบันราวสายน้ำ
ทุกครั้งที่จรดดินสอลงบนกระดาษ ดูเหมือนจะได้ยิ้ม
ได้น้ำตาซึมกับตนเองด้วยคิดถึงความหลัง...
นับตั้งแต่จำความได้จนเติบโต...
นับตั้งแต่เป็นสุขพร้อมหน้าพ่อแม่ จนถึงวันสูญเสีย...
นับตั้งแต่ครั้งยังทำอะไรไม่เป็น จนกระทั่ง...
ลุกขึ้นต่อสู้ชีวิตด้วยตนเองอย่างเต็มภาคภูมิ
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น มีทั้งผุดผ่องและหม่นหมอง
มีทั้งสมหวังและผิดหวัง
แต่ทุกสิ่งเหล่านั้นก็เป็นวิวัฒน์...